Gwary
Język w życiu człowieka odgrywa ważną rolę. Jest on środkiem porozumiewania się ludzi między sobą. Mimo, że wszyscy posługujemy się językiem polskim, w każdym regionie Polski można usłyszeć słowa charakterystyczne tylko dla danego regionu, a zupełnie niezrozumiałe dla mieszkańców innych części naszego kraju. Czy ktoś jeszcze mówi dziś gwarą oraz czy „pyry” i „bulwy” to wyrazy minionego stulecia? Gwara przez wiele lat była jedynym sposobem porozumiewania się ludności wiejskiej. Gwary i dialekty, powstające wskutek naturalnego różnicowania się języków, są świadectwem wielowiekowej kultury i tradycji, stanowi część tożsamości kulturowej wsi i regionu ,warto o niej pamiętać i ją kultywować, bo wciąż jest to niezwykle ważny i ciekawy składnik naszej kultury. Ważne ,aby dążyć do zachowania specyfiki mowy regionalnej jako świadectwa przeszłości, tożsamości i odrębności danego regionu Dzięki niej nie zanika część naszej kultury, nie zapominamy kim jesteśmy. Należy o niej mówić, pokazywać, przekazywać ją z pokolenia na pokolenie, gdyż języka literackiego można nauczyć się z podręcznika, w szkole, na lekcjach, na kursach, a gwary - nie, tylko od ludzi nią mówiących. Gwara jest cennym składnikiem kultury narodowej, jest swoistym skarbem, bogactwem mowy ojczystej – i dlatego trzeba ją chronić i pielęgnować. To, jak mówimy, określa naszą tożsamość – warto chronić tradycję ukrytą w języku. Gwara ewoluuje i nie jest już dziś tak barwna jak mowa dziadków. Nadal jednak jest i warto dać jej szansę, by trwała.
Uczniowie naszej szkoły podczas zajęć mieli możliwość poznać zróżnicowany język polski w różnych regionach Polski. Stworzyli własne ilustrowane słowniki gwarowe.
Podsumowaniem projektu, realizowanego we współpracy z Ambasadą RP w Dublinie, było krótkie przedstawienie. Uczniowie zatańczyli krakowiaka w strojach krakowskich , zaprezentowali wiersze w różnych gwarach. Mamy nadzieję , że słowa: Rity Mae Brown „Język jest mapą drogową kultury. Mówi Ci skąd ludzie pochodzą i dokąd zmierzają,” sprawi , że nie będziemy się bali „klekotać” czy „klejdrać” gwarą i o gwarze, bo to jest dar przekazywany z pokolenia na pokolenie – oryginalność i wartość sama w sobie.
Poniżej przedstawiamy zdjęcia.
Uczniowie naszej szkoły podczas zajęć mieli możliwość poznać zróżnicowany język polski w różnych regionach Polski. Stworzyli własne ilustrowane słowniki gwarowe.
Podsumowaniem projektu, realizowanego we współpracy z Ambasadą RP w Dublinie, było krótkie przedstawienie. Uczniowie zatańczyli krakowiaka w strojach krakowskich , zaprezentowali wiersze w różnych gwarach. Mamy nadzieję , że słowa: Rity Mae Brown „Język jest mapą drogową kultury. Mówi Ci skąd ludzie pochodzą i dokąd zmierzają,” sprawi , że nie będziemy się bali „klekotać” czy „klejdrać” gwarą i o gwarze, bo to jest dar przekazywany z pokolenia na pokolenie – oryginalność i wartość sama w sobie.
Poniżej przedstawiamy zdjęcia.